Produkcja brykietu drzewnego niesie za sobą całkiem spory potencjał biznesowy. Przede wszystkim dlatego, iż jest to materiał opałowy o bardzo dobrych walorach ekologicznych. Jego spalanie nie wpływa negatywnie na naszą planetę w takim samym zakresie jak chociażby spalanie węgla kamiennego. Warto więc przemyśleć możliwości wdrożenia produkcji brykietu wszędzie, gdzie tylko jest po temu sposobność. Jednymi z takich miejsc, są na przykład wszelkiego rodzaju tartaki oraz zakłady przeróbki stolarskiej. Mamy tam bowiem do czynienia z wytwarzaniem dużej ilości odpadów w postaci wiórów, zrębków oraz trocin, które to idealnie sprawdzają się do produkcji brykietu drzewnego.
Niezbędne inwestycje infrastrukturalne.
Kwestią w zasadzie kluczową będą tutaj inwestycje w infrastrukturę. Chodzi głównie o pomieszczenia magazynowe oraz produkcyjne, które powinny spełniać pewne standardy, aby produkcja brykietu drzewnego była opłacalna. W tym zakresie, najważniejszą kwestią jest izolacja od otoczenia, aby do wnętrza pomieszczeń nie przedostawała się wilgoć oraz zanieczyszczenia pochodzenia atmosferycznego. Przede wszystkim jednak, najważniejszą kwestią jest zabezpieczenie materiału wsadowego, maszyn produkcyjnych oraz wyrobu końcowego przed wilgocią. Jest ona bowiem największym zagrożeniem dla jakości wytwarzanego brykietu.
Jeśli do procesu produkcyjnego przeznaczymy zbyt wilgotny materiał wsadowy, brykieciarki nie będą w stanie skutecznie pozbyć się nadmiaru wilgoci. W procesie produkcji brykietu, odpady drzewne są co prawda prasowane w wysokiej temperaturze, co pozwala sporą ilość wilgoci odparować, jednakże nadmiernych ilości nie pozbędziemy się w ten sposób. Maksymalny poziom wilgoci, dopuszczalny dla bezpiecznej produkcji brykietu wynosi w tym przypadku około 10%. Wyższe wartości będą wywierać negatywny wpływ na jakość wytwarzanego brykietu a w skrajnych przypadkach, mogą całkowicie produkcję uniemożliwić.
Wilgoć a spalanie brykietu.
Kolejną kwestią jest także zadbanie o magazynowanie gotowego wyrobu. Tutaj także należy zadbać o maksymalne zabezpieczenie przed wilgocią. Nadmiernie wilgotny brykiet będzie przede wszystkim się rozpadać, ale w przypadku kiedy wilgoci jest nie dość do rozpadania się, będzie ograniczać jego wartość kaloryczną. Wynika to z prostych zasad fizyki. Aby spalić drewno trzeba najpierw pozbyć się całej, zawartej w nim wilgoci. W tym celu trzeba zużyć określoną część energii cieplnej, wytworzonej w procesie spalania. Im więcej więc mamy wilgoci, tym więcej wody do odparowania, oraz więcej energii przeznaczonej na ten proces. Mniej zaś energii trafia do obiegu grzewczego. Poza tym, wilgoć, parując, będzie negatywnie wpływać na żywotność naszego kotła grzewczego, prowadząc z czasem do jego korodowania.
Jednym słowem niedopuszczalne jest spalanie wilgotnego brykietu, zarówno ze względów ekonomicznych jak i ekologicznych. Musimy bowiem tutaj pamiętać, iż parująca woda, ułatwia wydostawania się gazów drzewnych, które w normalnych warunkach, ulegają spalaniu i nie wydostają się do atmosfery.